"Yarin Gunes Dogacak" 265 sayfalik bir roman ve biteli iki yil oldu. Redakte ederek burada yayinlayacagim
James Brown - Woma...
Yarın Güneş Doğacak: Sayfa 31

Çarşamba, Temmuz 05, 2006

Sayfa 31

-Ver o sürahiyi bana da, şu benim tencereye biraz su koyalım, dedi kadının elindeki kaba uzanarak.

-Yerde yapabilcen mi gayfeyi? Ben yapaydım. Sen yoldan geldin, oturup dinleneydin hanım?
-Benim adım Alara.

-A...Ney?

-A-la-ra, gülümseyerek heceledi. Anladın mı? A-la-ra.

-A-la-ra, diye yineledi Emine tane tane. A-la-ra, birdaha. Alara. Seyfi bak, bacının adı A-la-ra’ymış dedi kocasına seslenerek, ama yine hata yapmamak için hece hece.

-A...neyin? Ben bacım deyim, olur mu?.

-Olur Seyfi dayı. Canın ne istiyorsa onu de. Ha Ayşe, ha Fatma, değişen ne ki, ben senin bana seslendiğini anlıyorum. Rahat ol.

Su kaynayınca Alara bardaklara kahve doldurdu, içmeye başladılar. Gelinini anlatmaya başlamıştı Emine. Fidan boylu, ceylan gözlü, eline çabuk, oğluna sevdalı Ayşegül’ü. Deresenek’te küs oldukları ailenin tek kızıymış Ayşegül. Oğluna sevdalanmış, oğlu da ona. Babası vermemiş kızı. Ne diller döktüyse de Emine’yle Seyfi , imana gelmemiş Gavur Hüsam, vermemiş kızı. Bakmış Emine olacak gibi değil, kız sararıp soluyor bir taraftan, oğlu içine kapanmış öbür taraftan, almış kocasını karşısına.

-Efendi, efendi; bu böle olmecek. Başka çare galmadı. Sen beni nasın gaçırdınsa, biz de Ayşegül gızımızı öyle gaçırcez. Bizim oğlan sarardı soldu. Sen beni gaçırdın, babamgille küstü deyi, usturubunnan alalım gızı dedik, oğlumuzla gelinimiz de aynı üzgüntüyü yaşamasın dediydik ama bıçak kemiğe dayandı. Oğlan günden güne mecnuna döndü. Öle oldu ki, gızı gaçırmeyi bilem düşünemeyo. Ben gararımı vedim. Oğlanı alıcem garşıma gonuşucem, ama sen de babasısın, sen ne deyon bu işe?

He demiş Seyfi Emine’ye. O da düşünüyormuş aynı şeyi de, meğer karısına açamıyormuş, kendi de bir zamanlar Emine’yi kaçırdığından. Konuşmuş oğluyla Emine. Oğlunun gözlerinin feri gelmiş, bunu duyar duymaz.

-He ana, he; ben de düşünüyordum başka çare kalmadığından, ama Ayşegül’e de soralım. Bakalım kaçar mı benimle?

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home